حمله مامورین به منزل کارگردان جوان در مازندران!

فیلمیرا : جعفر پناهی کارگردان جوانی که برنده نخل طلای کن است، در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد که مامورین مسلح به منزل علی احمدزاده یورش برده اند و وسایل شخصی او را توقیف کردند.
او اینطور شرح داد که در 4 مرداد 404 یک گروه مامور ناشناس به زور وارد منزل احمدزاده وارد شدند و وسایل شخصی او مانند دوربین، تابلو و لپ تاپ او را با خود ضبط کردند و از او حین خروج خواسته اند که به وزارت اطلاعات مراجعه کند.
علی احمدزاده فیلم هایی نظیر ” مهمونی کامی”، “مادر قلب اتمی”، “پدیده” و “منطقه بحرانی” است که از این بین برای هیچ یک از آثار خود تابحال مجوز اکران عمومی نگرفته است و فیلم های او بعد از نمایش توقیف شده اند.
فلیم منطقه بحرانی او در دوسال پیش جایزه یوزپلنگ طلایی را از جشنواره لوکارنو دریافت کرده است.
علی احمدزاده هم اکنون در ضبط فیلم جدید خود بوده که برخی از رسانه ها هم اینگونه نوشتند که مامورین ناشناس با ضرب و شتم و وارد منزل او شدند و وسایل او را با خود برده اند. در این خصوص نیز کانون کارگردانان بیانه ای نیز صادر کرد که به شرح زیر می باشد :
شنیدن سخنان تند و آتشین چند نماینده مجلس که عملا خواستار اعمال محدودیتهای بیشتر و تشدید سانسور در سینما هستند در کنار خبر حمله مامورین به منزل آقای علی احمدزاده، کارگردان جوان سینما به جرم ساختن فیلم، باعث تعجب و تاسف همگان شد.
در سالهای اخیر بهخاطر سیاست توقیف و سانسور شدید و سلیقه ای در سینمای ایران، بسیاری از کارگردانان خصوصا در نسل جوان دیگر توجهی به مجوزهای سینمایی ندارند و اغلب کارگردانان نسلهای قبل هم بی انگیزه و خانه نشین شدهاند ولی شوربختانه گروهی از طرفداران توقیف و سانسور خصوصا در مجلس همچنان علاقمند به حضور گشت ارشاد در عرصه فکری سینما هستند! در حالی که مجلس باید به رشد تفکر در عرصه سینما و هنر کمک کند و اندیشه و آثار نسل جوانی را که به پارهای از مسائل انتقاداتی دارد و اصلا ممکن است شکل دیگری فکر کند را محترم بشمارد. این راز همبستگی ملی است.
مجلس و نمایندگان آن باید تغییر شرایط جامعه و مردم را درک کرده و کمک کند تا نگاه امنیتی از عرصه سینما حذف شود نه اینکه خود مدافع امنیتی شدن فضای سینما باشند.
آنها به جای اینکه به مجوزهای قانونی اکران احترام بگذارند و حتی کمک کنند مجوزهای دست و پاگیر و مقررات کهنهای چون پروانه ساخت و نمایش حذف شود، یا به شکل روزآمد و مدرنی تغییر کند، همچنان در آرزوی محدودیتهای بیشتر در سینما هستند. نتیجه چنین تفکری این است که یک کارگردان جوان با جوایز معتبر جهانی به جای درک شدن و داشتن امکان برای بیان آزادانه اندیشهاش با برخوردی خشن و غیرقابل توجیه روبرو میشود.
کانون کارگردانان سینمای ایران ضمن محکومیت این گونه رفتارها، خواستار دخالت سازمان سینمایی و نهادهای مسئول برای رسیدگی به این اتفاق تلخ و جلوگیری از بروز و تکرار هر نوع حادثه مشابهی است که با اصل آزادی بیان تعارض دارد.